Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη καθιερώθηκε με τα "Ψάθινα καπέλα" το 1946. Στο θεατρικό ορίζοντα εμφανίζεται το 1954 με τη "Γυναίκα του Κανδαύλη". Το θέατρο της Λυμπεράκη, πρωτοποριακό, οραματικό, μυθοπλαστικό και τελετουργικό, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της σύγχρονης ελληνικής «γυναικείας» δραματουργίας, εφόσον μιλά τη γλώσσα του σώματος, της θηλυκότητας και της γυναικείας οπτικής.

Το έργο "Εσένα όμως θα σε βιάσω" στηρίζεται στη σύνθεση δύο μονολόγων της Λυμπεράκη, με κοινό στοιχείο ανάμεσά τους την ερωτική εμμονή, την αιώνια διαμάχη των δύο φύλων, τη γυναικεία δίψα για πρωτοβουλία στον έρωτα. «Αργοσαρωνικός» και αποσπάσματα από τον άπαιχτο και αδημοσίευτο μονόλογό της με τίτλο «Το παιχνίδι. Απολογία μιας γυναίκας».

Η σκηνοθέτης Νάντια Ευαγγελινού σημειώνει: « Η παράσταση στηρίζεται σε δυο γυναίκες σε σκηνές εκστατικού πάθους και αισθησιασμού, οι οποίες μιλούν με ανεπτυγμένη ευαισθησία για το γυναικείο ερωτικό βίωμα μέσα σ´ ένα τοπίο ποιητικής ατμόσφαιρας και οράματος. Η θεατρική δράση χρησιμοποιεί την παντομίμα με έμφαση στην κίνηση και το ρυθμό, τα πρόσωπα λειτουργούν τελετουργικά και ομαδικά ενσαρκώνοντας το ένα και ιδιαίτερο ον (το Θήλυ), η αφαίρεση και η σχηματοποίηση πρωταγωνιστούν στα χωροχρονικά συμφραζόμενα, επικρατούν οι παύσεις, το γέλιο, η ανάσα, η κραυγή αλλά και μια κινηματογραφική λογική στη ροή των εικόνων αποδεικνύοντας πως πρόκειται για έργο ανοιχτό στη δυναμική νέων αναζητήσεων και προοπτικών.»

Επιμέλεια - Σκηνοθεσία: Νάντια Ευαγγελινού

Σκηνικά -Κοστούμια: Μαριάνα Αλεξανδρή

Κίνηση: Αυγή Προγκίδη

Παίζουν: Γεωργία Παπαθεοδώρου , Εύη Στέφα, Αρης Καβατζίκης